Ostatnie ponowne otwarcie grobowca faraona Amenhotepa III w Dolinie Królów w Luksorze oznacza odnowione skupienie na nieocenionych zasobach historycznych Egiptu jako motorze ożywienia gospodarczego. Po dwóch dekadach intensywnych prac renowacyjnych, to monumentalne miejsce pochówku, datowane na ponad 3300 lat, jest teraz dostępne dla zwiedzających, obiecując przyciągnięcie nowej fali turystyki do regionu silnie zależnego od swoich starożytnych cudów. Rozwój ten wpisuje się w szersze strategie krajowe mające na celu wzmocnienie sektora turystyki, kluczowego źródła walut obcych, który doświadczył znaczących wyzwań po niepokojach politycznych w 2011 roku.
Monumentalny wysiłek renowacyjny
Odkryty w 1799 roku grobowiec Amenhotepa III, który panował od około 1390 do 1350 r. p.n.e., był znaczącym przedsięwzięciem renowacyjnym. Projekt, prowadzony przez japońskich ekspertów, obejmował skrupulatny, trójfazowy proces renowacji mający na celu zachowanie misternych malowideł ściennych i integralności strukturalnej grobowca. W momencie odkrycia grobowca jego sarkofag i inne zawartości zostały zrabowane, co było częstym losem wielu starożytnych miejsc pochówku. Dziś zwiedzający mogą zobaczyć ramę oryginalnej skrzyni sarkofagu, oferującą namacalne połączenie z jego dawną świetnością.
Ogrom grobowca jest widoczny już od wejścia: opadający w dół korytarz o długości 118 stóp i głębokości 45 stóp w zboczu wzgórza. Poza nim kompleks obejmuje główną komorę grobową faraona, a także dwie dodatkowe komory przeznaczone dla jego głównych żon, królowych Tiye i Sitamun. W przeciwieństwie do wielu innych grobowców w Dolinie Królów, miejsce spoczynku Amenhotepa III charakteryzuje się mniej kompletnym wystrojem dekoracyjnym, chociaż zawiera przedstawienia faraona w interakcji ze starożytnymi bóstwami oraz inskrypcje z *Księgi Umarłych*, niezbędnego przewodnika po zaświatach.
Dziedzictwo faraona i ożywienie turystyki
Amenhotep III, często nazywany Amenhotepem Wielkim, był kluczowym władcą XVIII dynastii, okresu znaczącej potęgi i wpływu starożytnego Egiptu. Jego panowanie, trwające do 38 lat, przyniosło znaczną pomyślność i ekspansję. Chociaż jego mumia została przeniesiona przez starożytnych kapłanów do grobowca jego dziadka, Amenhotepa II, i jest obecnie wystawiona w Narodowym Muzeum Cywilizacji Egipskiej, sam grobowiec stanowi świadectwo jego trwałego dziedzictwa.
Czas ponownego otwarcia grobowca jest szczególnie godny uwagi, poprzedzając długo oczekiwaną inaugurację Wielkiego Muzeum Egipskiego w pobliżu Piramid w Gizie. To skoordynowane wysiłki na rzecz odsłonięcia i odrestaurowania kluczowych miejsc historycznych podkreślają strategiczny imperatyw dla Egiptu, aby wykorzystać swoje niezrównane dziedzictwo archeologiczne. Oferując zwiedzającym dostęp do takich miejsc jak grobowiec Amenhotepa III i przyszłe muzeum, Egipt dąży do przyciągnięcia międzynarodowych turystów, stymulując tym samym wzrost gospodarczy i dywersyfikując swoje strumienie przychodów. Inicjatywa ta odzwierciedla szerszy trend narodów coraz częściej dostrzegających potencjał ekonomiczny swoich zasobów kulturowych i historycznych.
Dariusz to specjalista dziennikarstwa finansowego z wieloletnim stażem w mediach. Jego analityczne spojrzenie na świat gospodarki oraz dogłębna obserwacja trendów w sektorze cyfrowych walut przekładają się na precyzyjne relacje, które trafiają do czytelników bizmix.pl.