Ceniona amerykańska sieć restauracji Cracker Barrel Old Country Store znajduje się w samym centrum długotrwałej batalii o ład korporacyjny, konfliktu, który niedawno zaostrzył się za sprawą kontrowersyjnego przeprojektowania marki. W centrum tego sporu stoi Sardar Biglari, znaczący akcjonariusz i prezes Biglari Holdings, który od lat prowadzi kampanię przeciwko zarządowi i kierownictwu Cracker Barrel. Ta trwająca saga ilustruje złożoną dynamikę między inwestorami-aktywistami, dążącymi do zmiany strategii firmy, a obecnym kierownictwem, starającym się chronić swoją wizję i tożsamość marki, zwłaszcza w obliczu negatywnych reakcji opinii publicznej.
- Wieloletni konflikt między akcjonariuszem-aktywistą Sardarem Biglarim a zarządem Cracker Barrel.
- Biglari kwestionuje strategię firmy, domagając się zwiększonych dywidend i krytykując decyzje zarządu.
- Cracker Barrel broni swojej wizji, określając działania Biglariego jako „motywowane wyłącznie własnym interesem”.
- Spór zaostrzył się po kontrowersyjnym przeprojektowaniu logo i wygaśnięciu umowy o zawieszeniu broni.
- Historia zarządzania Biglariego jego własnymi spółkami, takimi jak Steak 'n Shake, charakteryzuje się mieszanymi wynikami.
- Konflikt rzuca światło na szersze kwestie ładu korporacyjnego i równowagi władzy.
Kampania aktywistyczna Biglariego
Działalność Biglariego jako akcjonariusza-aktywisty w Cracker Barrel sięga 2011 roku i charakteryzuje się bezprecedensowymi siedmioma wnioskami o pełnomocnictwa w ciągu 14 lat. Za pośrednictwem swojego funduszu Lion Fund i innych podmiotów Biglari konsekwentnie kwestionował kierunek strategiczny firmy, opowiadając się za zwiększeniem dywidend dla akcjonariuszy, poddając w wątpliwość inwestycje w nowe sklepy i krytykując decyzje, które uważa za szkodliwe dla marki. Dążył do wprowadzenia własnych kandydatów do zarządu i wzywał do zastąpienia byłej prezes Sandry B. Cochran, wyrażając swoje zażalenia w listach otwartych, w których twierdzi, że zarząd jest „wadliwy” i oderwany od „kluczowych klientów” restauracji.
Odpowiedź Cracker Barrel i obrona strategii
Cracker Barrel z kolei energicznie broniło swojej strategii i przywództwa, charakteryzując działania Biglariego jako „czysto egoistyczne”. Firma wskazuje na konsekwentne odrzucanie propozycji i kandydatów Biglariego przez akcjonariuszy „zdecydowaną większością głosów”. Ponadto Cracker Barrel często odwoływało się do osiągnięć Biglariego w jego własnych przedsięwzięciach, Steak 'n Shake i Western Sizzlin’, jako do „przestrog” dotyczących „słabych wyników”. Firma konkretnie zaznaczyła, że podczas spotkania w czerwcu 2024 roku z nową prezes Cracker Barrel, Julie Felss Masino, Biglari rzekomo nie wyraził obaw dotyczących strategicznego planu transformacji ani zmniejszenia kwartalnych dywidend, wbrew jego późniejszym publicznym krytykom.
Eskalacja napięć i kontrowersje wokół rebrandingu
Długotrwałe napięcia znacznie eskalowały w październiku 2024 roku, po wygaśnięciu dwuletniej „umowy o zawieszeniu broni”, która tymczasowo ograniczała publiczne krytyki Biglariego. Szybko opublikował on ostry siedmiostronicowy list, atakujący „strategiczny plan transformacji” zarządu, w szczególności proponowane remonty, które jego zdaniem nie rozwiążą problemu malejącego ruchu. Jednocześnie negatywna reakcja opinii publicznej na uproszczone, wyłącznie tekstowe logo Cracker Barrel – z którego usunięto ikonę „The Old Timer” – dostarczyła nowych argumentów. Steak 'n Shake, pod przywództwem Biglariego, wykorzystało to oburzenie, zamieszczając na x.com publiczne kpiny z rebrandingu Cracker Barrel, publikując obrazy krytykujące nowe logo, a nawet wezwania do odwołania prezes Masino.
Mieszane wyniki zarządzania Biglariego
Historia zarządzania Biglariego przedstawia mieszane wyniki zarządzania, które Cracker Barrel często podkreśla. Nabył on Steak 'n Shake w 2008 roku, gdy sieć była na skraju bankructwa, początkowo doprowadzając ją do znacznych dziennych zysków w ciągu roku. Jednak do 2018 roku Steak 'n Shake ponownie stanęło w obliczu strat, co doprowadziło do zamknięcia 200 lokalizacji i przejścia na model „szybkiej obsługi” oparty na samoobsługowych kioskach. Podobnie, pod jego kierownictwem, sieć Western Sizzlin’ skurczyła się znacznie ze 140 do zaledwie 33 lokalizacji. Akcje Cracker Barrel z kolei odnotowały 7% spadek, wymazując 90 milionów dolarów wartości rynkowej po kontrowersyjnym rebrandingu, choć później odrobiły straty po zobowiązaniu firmy do zachowania tradycyjnych elementów logo.
Szersze implikacje kampanii aktywistycznych
Szersze implikacje tak długotrwałych kampanii aktywistycznych często dotykają integralności ładu korporacyjnego i równowagi sił między akcjonariuszami a zarządem. Analityk z Wall Street, Ken Squire, monitorujący akcjonariuszy-aktywistów, opisał częste bitwy Biglariego o pełnomocnictwa jako potencjalne „nękanie” i nadużycie praw akcjonariuszy, dodając go nawet do „Galerii Wstydu” za rzekome „działanie na własną korzyść”. Squire twierdzi, że choć walki o pełnomocnictwa są kluczowym mechanizmem odpowiedzialności akcjonariuszy, ich nadmierne wykorzystanie może stać się destrukcyjne, zmuszając firmy do poszukiwania środków ograniczających takie zachowania, przy jednoczesnym zachowaniu uzasadnionych praw wszystkich akcjonariuszy do ładu korporacyjnego. Z kolei Dan Edwards, dyrektor operacyjny Steak 'n Shake, utrzymuje, że kierownictwo Cracker Barrel jest „oderwane od swojej marki i klientów” i odwraca uwagę od własnych problemów operacyjnych, atakując Biglariego osobiście, twierdząc, że pod obecnym zarządem utracono łącznie ponad 2,5 miliarda dolarów wartości rynkowej.
Katarzyna to dynamiczna reporterka, której pasją jest przekazywanie najświeższych wiadomości ze świata biznesu i finansów. Pracując dla bizmix.pl, współpracuje z ekspertami rynkowymi, by prezentować obiektywne i aktualne informacje bez sugerowania konkretnych decyzji inwestycyjnych.