Administracja Trumpa zainicjowała znaczące przesunięcie w polityce dotyczącej kluczowych surowców, czego przykładem jest nowo wprowadzona 50-procentowa taryfa celna na import miedzi. Środek ten podkreśla szersze strategiczne ukierunkowanie na bezpieczeństwo narodowe i samowystarczalność gospodarczą, mające na celu wzmocnienie krajowych zdolności produkcyjnych w zakresie podstawowych zasobów kluczowych dla obronności państwa i jego bazy przemysłowej. Decyzja ta sygnalizuje wyraźny zamiar rekonfiguracji globalnych łańcuchów dostaw na rzecz pozyskiwania krajowego, co jest zgodne z agendą "America First".
- Administracja Trumpa nałożyła 50-procentową taryfę celną na import miedzi.
- Celem jest wzmocnienie krajowej produkcji kluczowych surowców dla bezpieczeństwa narodowego i gospodarki.
- Miedź, istotny komponent systemów obronnych, została objęta taryfą w celu zwiększenia krajowych zdolności produkcyjnych.
- Podobne taryfy wprowadzono wcześniej na import stali (50%), aluminium (50%) oraz samochodów i części samochodowych (25%).
- Taryfa na miedź weszła w życie 1 sierpnia, prowadząc do rekordowego wzrostu cen na platformie COMEX do 5,6820 USD za funt.
- Istnieje niepewność co do uniwersalnego zastosowania taryfy, co budzi pytania w relacjach handlowych z krajami takimi jak Chile.
Strategiczne Przesunięcie w Polityce Handlowej
Dyrektor Rady Gospodarczej Białego Domu, Kevin Hassett, wyjaśnił uzasadnienie tego agresywnego stanowiska, podkreślając imperatyw posiadania przez Stany Zjednoczone solidnego krajowego dostępu do metali o strategicznym znaczeniu, szczególnie w okresach konfliktu. Hassett zauważył, że „jeśli nadejdzie czas wojny, musimy mieć metale niezbędne do produkcji amerykańskiej broni”. Miedź, będąca fundamentalnym komponentem w różnych systemach obronnych, została objęta szczególnymi regulacjami. Administracja uważa, że chociaż USA posiadają obfite rezerwy miedzi, ich zdolności produkcyjne wymagają znacznego zwiększenia, aby sprostać potrzebom strategicznym. Taryfa ta jest postrzegana jako zdecydowany krok w kierunku osiągnięcia tego celu.
Ogłoszenie 50-procentowej taryfy następuje po podobnych środkach wprowadzonych przez prezydenta Trumpa na inne kluczowe towary przemysłowe, w tym 50-procentowe taryfy na importowaną stal i aluminium oraz 25-procentowe taryfy na samochody i części samochodowe. To konsekwentne podejście odzwierciedla zaangażowanie w rewitalizację amerykańskich łańcuchów dostaw przemysłowych i zmuszanie firm do pozyskiwania materiałów krajowo. Polityka ma na celu zmniejszenie zależności od zagranicznych dostaw kluczowych surowców, wzmacniając tym samym odporność narodową i niezależność produkcyjną.
Wpływ na Rynek i Reakcje Branży
Natychmiastowa reakcja rynku na taryfę na miedź była wyraźna. Ceny na amerykańskiej platformie COMEX wzrosły do rekordowych 5,6820 dolara za funt, co odpowiada 12 526 dolarom za tonę metryczną. Stworzyło to znaczną premię w wysokości ponad 2 920 dolarów za tonę w porównaniu z ceną na Londyńskiej Giełdzie Metali (LME), która zazwyczaj służy jako globalny punkt odniesienia i obecnie wynosi około 9 600 dolarów za tonę. Nowa taryfa oficjalnie weszła w życie 1 sierpnia. Agencja Reuters informowała o rosnącym zapotrzebowaniu na ten metal, szczególnie o jego kluczowej roli w sektorze motoryzacyjnym, w tym w wiązkach przewodów i silnikach do pojazdów elektrycznych.
Niejasności i Potencjalne Wyzwania Handlowe
Taryfa wprowadza jednak pewne złożoności, w szczególności brak szczegółowych informacji, czy ma ona zastosowanie powszechne do wszystkich krajów, czy tylko do wybranych. Ta niejasność rodzi pytania dotyczące stosunków handlowych, zwłaszcza z krajami takimi jak Chile, największy na świecie eksporter miedzi. Chociaż USA mają umowę o wolnym handlu z Chile, ogólna taryfa mogłaby potencjalnie uchylić istniejące postanowienia, chyba że zostaną wytyczone konkretne wyjątki, co stanowi wyzwanie dla ugruntowanych partnerstw handlowych i globalnych przepływów surowców.