67% obywateli UE obawia się o brak godziwego wynagrodzenia

Photo of author

By Katarzyna

W epoce charakteryzującej się szybkim postępem technologicznym, zmianami gospodarczymi i ewoluującą dynamiką rynku pracy, koncepcja sprawiedliwego wynagrodzenia stanowi kluczowy filar dla utrzymania zarówno spójności społecznej, jak i stabilności gospodarczej. Istotny raport Komisji Europejskiej, zatytułowany „Inwestowanie w sprawiedliwość”, krytycznie analizuje tę kwestię, ujawniając powszechne obawy wśród obywateli Unii Europejskiej dotyczące sprawiedliwego wynagradzania za ich umiejętności i doświadczenie. Wskazuje to na kluczowy obszar zainteresowania polityki w całym bloku, wpływający na rynki pracy i dobrobyt społeczny.

Raport podkreśla, że sprawiedliwe wynagrodzenie jest fundamentalne dla zaangażowania UE w sprawiedliwość społeczną i równość. Pomimo tej zasady, znaczne dwie trzecie (67%) osób w UE wyraża obawy, że nie otrzymuje sprawiedliwego wynagrodzenia adekwatnego do ich kwalifikacji i wkładu zawodowego. Te powszechne obawy sygnalizują podstawowe presje ekonomiczne, z jakimi boryka się wiele gospodarstw domowych, i podkreślają kluczowe znaczenie solidnych ram wynagradzania w konkurencyjnej gospodarce globalnej.

Regionalne dysproporcje w obawach dotyczących sprawiedliwości wynagrodzeń

Szczegółowe badanie Eurobarometru, cytowane w raporcie, podkreśla uderzające różnice geograficzne w postrzeganiu sprawiedliwości wynagrodzeń w całej UE. Poziomy obaw wahają się dramatycznie, od niskiego poziomu 19% w Danii do wysokiego 86% w Portugalii i na Cyprze. Ten szeroki zakres wskazuje, że problem jest postrzegany bardzo różnie w poszczególnych państwach członkowskich. Ponadto co najmniej połowa respondentów w 22 krajach UE wyraziła obawy dotyczące sprawiedliwości wynagrodzeń, demonstrując szeroki zakres tego wyzwania.

Wzorce geograficzne są wyraźnie zauważalne: kraje Europy Południowej i Wschodniej generalnie zgłaszają znacznie wyższe poziomy obaw w porównaniu do ich odpowiedników z Europy Północnej i Zachodniej. Największe obawy koncentrują się w Europie Południowej, gdzie Portugalia (86%), Cypr (86%), Grecja (85%), Włochy (84%), Chorwacja (83%) i Hiszpania (81%) odnotowują najwyższe odsetki zaniepokojonych obywateli. W wyraźnym kontraście, kraje nordyckie – Dania (19%), Szwecja (26%) i Finlandia (34%) – wraz z Holandią (28%), wykazują najniższe poziomy obaw. Te dane są znacznie poniżej średniej UE, co sugeruje większe zaufanie społeczne do ich odpowiednich systemów społecznych i gospodarczych.

Wśród największych gospodarek UE, poziom obaw w Niemczech wynoszący 56% jest poniżej średniej UE, plasując ten kraj jako najmniej zaniepokojony wśród czterech największych. Z kolei Włochy i Hiszpania plasują się wśród najbardziej zaniepokojonych, podczas gdy Francja odnotowuje poziom powyżej średniej UE, wynoszący 73%. Zagłębiając się w intensywność obaw, ponad połowa populacji na Cyprze (59%), w Portugalii (55%) i Hiszpanii (54%) jest klasyfikowana jako „bardzo zaniepokojona” tym, że ich wynagrodzenie nie odpowiada ich umiejętnościom i doświadczeniu. Podobne wysokie odsetki „bardzo zaniepokojonych” obywateli odnotowano również w Chorwacji (47%), Grecji (45%) i Włoszech (40%). W całej UE prawie jedna trzecia (30%) zgłasza, że jest „bardzo zaniepokojona”, a dodatkowe 37% czuje się „raczej zaniepokojone”.

Wpływy demograficzne i korelacje ekonomiczne

Analiza czynników demograficznych ujawnia, że płeć odgrywa minimalną rolę w postrzeganiu sprawiedliwego wynagrodzenia, z różnicą zaledwie trzech punktów procentowych w poziomach obaw między płciami (69% w porównaniu do 66%). Wiek natomiast prezentuje bardziej zauważalny wzorzec: poziomy obaw pozostają konsekwentnie wysokie, około 74%, dla grup wiekowych do 54 lat, ale zauważalnie spadają do 57% wśród osób w wieku 55 lat i starszych. Ten spadek może odzwierciedlać różne etapy kariery lub zwiększoną stabilność finansową w późniejszym okresie życia zawodowego. Ponadto istnieje umiarkowana negatywna korelacja między rocznymi zarobkami netto a poziomami obaw, wskazująca na tendencję do zmniejszania się obaw dotyczących sprawiedliwego wynagrodzenia wraz ze wzrostem dochodów. Jednakże, ta korelacja nie jest wyjątkowo silna, odpowiadając za około 30% różnic na poziomie krajowym, co sugeruje, że inne złożone czynniki społeczno-ekonomiczne i strukturalne również znacząco przyczyniają się do tych postrzegań.

Te kompleksowe ustalenia, oparte na badaniu przeprowadzonym w styczniu i lutym 2025 roku, oferują kluczowe spostrzeżenia dla decydentów politycznych w całej Unii Europejskiej. Zajęcie się powszechnymi obawami dotyczącymi sprawiedliwego wynagrodzenia jest kluczowe nie tylko dla podtrzymania fundamentalnych zasad sprawiedliwości społecznej, ale także dla wspierania szerszej stabilności gospodarczej, poprawy morale siły roboczej oraz promowania zrównoważonego, inkluzywnego wzrostu na całym kontynencie. Raport podkreśla ciągłą potrzebę skutecznych polityk płacowych i większej przejrzystości w celu budowania zaufania i zapewnienia sprawiedliwego uczestnictwa gospodarczego.

Udostępnij: